سلامت به طراوت برگ
ولی جوابت به هولناکی مرگ
نگاه با همه بیگانه ات را دوست دارم
غرور سرکش دیوانت را دوست دارم
گل امید م را نشکن
ریشه اش خشکید در قلب سنگ
گرت مرا عشقی ست هنوز
بیا و در آتش عشقم بسوز
سوزان و درخشند باش
بتاب چو خورشید عالم افروز
بی تو من ای ستاره تاریکم
بی تو من به انتها نزدیکم
همیشه مهربان |